Η Πρωτοχρονιά όπως τη θυμάμαι
Γράφει ο Στέλιος Χανιωτάκης
Παραμονή Πρωτοχρονιάς. Αποχαιρετάμε σήμερα το 2016 και υποδεχόμαστε το 2017.
Από το πρωί τα παιδιά έχουν βγει στους δρόμους για να πουν τα κάλαντα. Έτσι όπως κάναμε και εμείς παλιά, τότε που ήμασταν παιδιά. είχαμε κανονίσει εδώ και μέρες την παρέα που θα βγαίναμε για τα κάλαντα.
Συνήθως η ίδια παρέα είχαμε βγει και τα Χριστούγεννα. Πηγαίναμε σε σπίτια θείων γιαγιάδων, αλλά και αγνώστων. Το μεσημεριανό διάλειμμα απαραίτητο για το καθιερωμένο σουβλάκι με τα λεφτά από τα κάλαντα, και μετά συνεχίζουμε.
Η παρέα διαλύονταν λίγο πριν νυχτώσει. Τρέχοντας πηγαίναμε στο σπίτι για καταμέτρηση και μετά αρχίζαμε με τη φαντασία μας να κάνουμε σχέδια για το πώς θα ξοδέψουμε τα χρήματά μας, περιμένοντας ταυτόχρονα τους γονείς μας να μας φωνάξουν για να πάμε όλοι μαζί για τα τελευταία ψώνια.
Το σπίτι μοσχομύριζε από τη βασιλόπιτα της μαμάς που ήταν ήδη στο φούρνο, και εμείς κρατώντας σε ένα σακουλάκι τα χρήματα μας κατεβαίναμε στο αυτοκίνητο.
Σε κάθε μαγαζί που σταματούσαν για να ψωνίσουν, είχαμε την εντύπωση πως κουβαλούσαμε μαζί μας τόσα χρήματα ώστε να αγοράσουμε ότι έχει το μαγαζί.
Τελικά παίρναμε ένα παιχνίδι και χαρούμενοι πλέον γυρνούσαμε στο σπίτι, όπου έρχονταν οι θείοι και τα ξαδέρφια μας για να κάνουμε ρεβεγιόν.
Τα παιδιά παίζαμε με τα παιχνίδια μας που είχαμε αγοράσει πριν λίγη ώρα με τα χρήματα από τα κάλαντα, ενώ οι μεγάλοι στο σαλόνι έπαιζαν χαρτιά, έχοντα όλοι το μυαλό μας στο ρολόι… και 5….4….3….2….1….Καλή Χρονιά, και εγώ να τρέχω στο παράθυρο μήπως προλάβω να δω τον Άγιο Βασίλη να περνάει με το έλκηθρο του πάνω από τα σπίτια.
Μετά γύριζα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο και κοίταζα να βρω το δώρο μου. Ω ναι ήταν αυτό που είχα ζητήσει από τον Άγιο Βασίλη, δείγμα του ότι ήμουν καλό παιδί τη χρονιά που πέρασε.
Και έτσι κρατώντας τα δώρα μου ξάπλωνα στο κρεβάτι μου και κοιμόμουν ευτυχισμένος…..
Καλή Χρονιά σε όλους
Στέλιος Χανιωτάκης
Γράφει ο Στέλιος Χανιωτάκης
