Αρθρογραφία

Πίτσα η ελληνική: 20 συνταγές με ντόπια προϊόντα

03 August, 2025 ΑΡΘΡΑ

Πίτσα η ελληνική: 20 συνταγές με ντόπια προϊόντα

Αν υπάρχει μία πίτσα με ελληνικό διαβατήριο, αυτή είναι η λαδένια. Ψωμένια ζύμη, ντομάτα, κρεμμύδι, ρίγανη και άφθονο ελαιόλαδο – τίποτα άλλο, και όμως δεν της λείπει τίποτα. Από την Κίμωλο ξεκινάμε, λοιπόν, και συνεχίζουμε με άλλες δεκαεννιά πίτσες που μιλούν τη γλώσσα μας: με φέτα και κασέρι, με σύγλινο Μάνης και σαλάμι Ευρυτανίας, με γραβιέρα Νάξου, ξινοτύρι, μπάτζο Μακεδονίας, ακόμη και βλίτα. Έχουμε και διάμεσα, μια ποντιακή χορτοφαγική εκδοχή πίτσας με σέσκουλα, και άλλες πιο «πειραγμένες», όλες με κοινό παρονομαστή: ελληνικά υλικά, σπιτική γεύση και μπόλικη φαντασία. Για μια πιο γρήγορη λύση, σε μερικές χρησιμοποιούμε αγοραστή ζύμη, κυπριακές πίτες ή πίτες για σουβλάκι. Επειδή όμως το χειροποίητο έχει, αναμφισβήτητα, άλλη χάρη, ακολουθούν βασικές συμβουλές για το πώς πετυχαίνουμε το σωστό ζυμάρι.

Πώς θα πετύχουμε το τέλειο ζυμάρι

Με δυο λογιών αλεύρι: Μπορούμε να προσθέσουμε στο σταρένιο αλεύρι μια ποσότητα καλαμποκίσιο ή αλεύρι βρώμης (ή άλλο της αρεσκείας μας) σε αναλογία 3 προς 1 (σταρένιο προς το άλλο άλευρο) ή εξ ημισείας, για να γίνει πιο τραγανή ή ζύμη.
Μαγιά ξερή: Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και αποξηραμένη μαγιά, με την προϋπόθεση να διαλύσουμε σε ελάχιστο νερό (χλιαρό, όχι ζεστό ούτε κρύο).
«Εμπλουτισμένη» ζύμη: Μπορούμε να προσθέσουμε στο ζυμάρι φρέσκα ή αποξηραμένη μυρωδικά, όπως ρίγανη, θυμάρι, βασιλικό, για να του δώσουμε χαρακτήρα. Ακόμη, ένα κουταλάκι πελτέ ντομάτας, 100 γρ. βρασμένο και πολτοποιημένο σπανάκι, 1 κουτ. σούπας πέστο μυρωδικών ή τριμμένο τυρί κάνουν τη βάση της πίτσας πιο ενδιαφέρουσα. Πειραματιζόμαστε με τις γεύσεις για να βρούμε ποια μας ταιριάζει περισσότερο.
Τραγανό φύλλο: Είτε θελήσουμε να ανοίξουμε το φύλλο με τον πλάστη είτε με τα δάχτυλα, μπορούμε να πασπαλίσουμε τον πάγκο -αντί με σταρένιο αλεύρι- με καλαμποκάλευρο ή σιμιγδάλι, γιατί θα δώσει στη βάση ελαφρώς τραγανή υφή.
Αφράτη ή τραγανή. Το πάχος της ζύμης και ο χρόνος ψησίματος κάνουν το ίδιο ζυμάρι να διαφέρει σε υφή κατά περίπτωση· γίνεται από πολύ τραγανό μέχρι αφράτο. Οσο πιο λεπτό είναι το φύλλο της ζύμης, τόσο πιο κρουστό θα γίνει. Αντίθετα, η ζύμη με πάχος μεγαλύτερο από 1 εκ. θα γίνει πιο αφράτη, χρειάζεται ωστόσο περισσότερο ψήσιμο.

Δείτε εδώ τις συνταγές