Πρόσωπα

Συνέντευξη- I. Μανιαδάκης: «Το Τυμπάκι ξανά στη θέση που του αξίζει»

mesaralive.gr 08 October, 2025 ΤΟΠΙΚΑ ΝΕΑΠΡΟΣΩΠΑΑΡΘΡΑ

Συνέντευξη- I. Μανιαδάκης: «Το Τυμπάκι ξανά στη θέση που του αξίζει»

Στο Τυμπάκι, εκεί όπου κάθε σπιθαμή γης κουβαλά μνήμη και ιστορία, μια ομάδα ανθρώπων αποφάσισε να δώσει ξανά φωνή στον τόπο της. Πρόκειται για την πρωτοβουλία επανασύστασης του Δήμου Τυμπακίου, μια προσπάθεια που ξεκίνησε από πολίτες με αγάπη και αίσθημα ευθύνης για τη γενέτειρά τους. Ένας από τους συντελεστές αυτής της προσπάθειας, ο κ Ιωάννης Μανιαδάκης, μίλησε στο Mesaralive για όλα όσα κάνουν την πρόταση αυτή σημαντική και για τους τρόπους με τους οποίους η δράση της Επιτροπής Αγώνα παραμένει ενεργή.

Η πρωτοβουλία, που εδώ και έναν χρόνο έχει πάρει σάρκα και οστά, στηρίζεται σε δύο καθοριστικούς άξονες:

Τα κριτήρια ιστορικότητας και μαρτυρικότητας του Τυμπακίου,
Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, με έμφαση στη γεωμορφολογία που χαρίζει στο Τυμπάκι φυσική ταυτότητα.

Ο κ. Μανιαδάκης μας μίλησε για τα παραπάνω σε μία χορταστική συνέντευξη στην οποία ο λόγος του κινείται σε δύο άξονες: κατά πρώτον υποστηρίζει με επιχειρήματα τη στρατηγική και διοικητική προοπτική που έχει το Τυμπάκι ως πρωτεύουσα Δήμου και, κατά δεύτερον, εμπλουτίζει τις θέσεις του με προσωπικά βιώματα, ιστορίες που άκουσε από πρώτο χέρι- μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν την Αντίσταση, τα χρόνια της Κατοχής, τα δύσκολα αλλά και τα περήφανα.

Οι κινήσεις που έχουν γίνει είναι συγκεκριμένες: η προσπάθεια έχει ήδη λάβει ομόφωνη στήριξη από τους τοπικούς φορείς, συγκεντρώνονται υπογραφές, έχουν προσεγγιστεί πολιτικοί και θεσμικοί παράγοντες, και ακολουθούν και επόμενες κινήσεις.

Όμως, όπως τονίζει ο κ Μανιαδάκης, πέρα από τον διοικητικό στόχο πρέπει να μάθουν τα νέα παιδιά ποιοι ήταν και γιατί πάλεψαν οι παλιοί, να συνδεθούν με τον τόπο τους και να καταλάβουν γιατί το Τυμπάκι είναι συνώνυμο ιστορικότητας και μαρτυρικότητας.

Με λόγο καθαρό, πίστη στην προσπάθεια και ουσιαστική αισιοδοξία, ο αντιπτέραρχοςε.α. κ. Μανιαδάκης ανοίγει τα χαρτιά του και μας μιλά για όλα: το παρελθόν, το παρόν και το όραμα για το αύριο του Τυμπακίου.

Ακολουθεί η συνέντευξη:

Ποιοι οι λόγοι που σας ώθησαν να συμμετέχετε στην τρέχουσα πρωτοβουλία επανασύστασης του Δήμου Τυμπακίου;

Οι συνέπειες που προέκυψαν από την κατάργηση του Καποδιστριακού Δήμου Τυμπακίου και τη συνένωσή του με τους Δήμους Μοιρών και Ζαρού σε ένα νέο διοικητικό σχήμα, καθώς και τα προβλήματα που ακολούθησαν, μας ώθησαν να αναλάβουμε δράση. Μια μικρή ομάδα Τυμπακιανών αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στη συγκρότηση μιας Επιτροπής Αγώνα, με αντικειμενικό σκοπό την επανίδρυση του ιστορικού και μαρτυρικού Δήμου Τυμπακίου.

Μέσα από αυτή την πρωτοβουλία επιδιώκουμε τη διάσωση της ιστορίας και της ταυτότητας της περιοχής μας, τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης των αγωνιστών μας, καθώς και την αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων της καθημερινότητας. Παράλληλα, στοχεύουμε στην πρόληψη των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στον αγροτικό τομέα, στους φυσικούς πόρους, στα οικοσυστήματα κλπ. Αλλά και στην ενίσχυση του δικαιώματος των κατοίκων να συμμετέχουν ενεργά στη διαχείριση των τοπικών τους ζητημάτων.

Η προσπάθειά μας αποσκοπεί στην ενίσχυση του δικαιώματος των κατοίκων να συμμετέχουν ενεργά στη διαχείριση των τοπικών τους ζητημάτων μέσω μιας αποτελεσματικότερης τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου βαθμού, ικανής να ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας πολύπαθης περιοχής που σήμερα βιώνει μια ιδιαίτερα δύσκολη καθημερινότητα. Τέλος, φιλοδοξούμε να άρουμε μια χρόνια αδικία και να συμβάλουμε ώστε το Τυμπάκι να αποκτήσει τη θέση που πραγματικά του αξίζει και κατείχε πριν την εφαρμογή του επίμαχου νόμου.

Πέρα από τον αντικειμενικό σκοπό της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας, είναι σημαντικό, μέσω αυτής , οι νέοι της περιοχής να έρθουν πιο κοντά με τον τόπο και την ιστορία του;

Σαφέστατα, η νεολαία είναι το μέλλον κάθε τόπου. Το πρόβλημα, όμως, είναι πως σήμερα οι νέοι δεν είναι αρκετά ενημερωμένοι. Δυστυχώς, δεν γνωρίζουν την ιστορία του Τυμπακίου, ούτε πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση. Αν η δική μας γενιά φύγει χωρίς να έχει τακτοποιηθεί αυτό το ζήτημα, φοβάμαι πως οι επόμενοι δεν θα μπορέσουν να συνεχίσουν. Θα θεωρούν τα πράγματα δεδομένα.

Σκεφτείτε, για παράδειγμα, τα παιδιά που γεννήθηκαν, τη χρονιά που εφαρμόστηκε ο «Καλλικράτης». Αυτά τα παιδιά μεγάλωσαν μέσα σε αυτή τη νέα πραγματικότητα. Σήμερα είναι 15 ετών και τους φαίνεται φυσιολογικό το σχήμα που υπάρχει τώρα. Αν δεν αλλάξει κάτι, σε δέκα χρόνια — όταν κα είναι 25 ή 30— δεν θα έχουν κανένα λόγο να το αμφισβητήσουν. Θα το θεωρούν αυτονόητο.

Γι’ αυτό τον λόγο, θεωρούμε πως πρέπει να περαστεί ένα μήνυμα, να αναδειχθεί το ζήτημα, να ξαναζωντανέψει η συζήτηση γύρω από την ταυτότητα και την ιστορία του Τυμπακίου. Πιστεύουμε βαθιά στο όραμα και τον αγώνα μας και είμαστε αισιόδοξοι για μια θετική κατάληξη. Θέλουμε να μην ξανακοιτάξουμε πίσω, αλλά να δούμε τον τόπο μας να προχωρά μπροστά, να ανακτά τη θέση που του αξίζει και, μέσα από τις επόμενες γενιές, να γράφει τη δική του λαμπρή ιστορία.

Σε ποιο στάδιο βρίσκεται σήμερα η πρωτοβουλία; Υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για τα επόμενα βήματα και ποιοι πολιτικοί ή αυτοδιοικητικοί παράγοντες, εντός και εκτός Κρήτης έχουν ήδη ενημερωθεί ή ανταποκριθεί θετικά;

Έχει περάσει ακριβώς ένας χρόνος από τότε που ξεκινήσαμε αυτή την πρωτοβουλία, με βασικό στόχο τη συλλογή υπογραφών και τη συγκέντρωση ψηφισμάτων από τους φορείς της περιοχής. Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι είμαστε σχεδόν έτοιμοι· Σχεδόν όλοι οι φορείς έχουν ήδη εκδώσει ομόφωνα ψηφίσματα στήριξης,. Αυτό, από μόνο του, είναι ένα πολύ θετικό μήνυμα.

Παράλληλα, η συλλογή υπογραφών συνεχίζεται. Η ανταπόκριση του κόσμου είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντική· μόλις χτες, μάλιστα, πέρασα από καταστήματα όπου είχαμε αφήσει σχετικά έντυπα συλλογής υπογραφών και συνέλεξα αρκετές νέες υπογραφές. Το ενδιαφέρον παραμένει ζωντανό και αυτό μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε.

Πέρα από τα ψηφίσματα και τις υπογραφές, έχουμε προχωρήσει σε μια σειρά ενεργειών προς την Πολιτεία. Έχουν συνταχθεί και αποσταλεί επιστολές και φάκελοι με πλήρη επιχειρηματολογία προς τους κκ Πρωθυπουργό της χώρας, Υπουργό και Υφυπουργό Εσωτερικών, Γενικό Γραμματέα Αποκέντρωσης και Αυτοδιοίκησης, Περιφερειάρχη Κρήτης καθώς και στους μισούς, περίπου, βουλευτές της Περιφερειακής Ενότητας Ηρακλείου.

Πρόσφατα μάλιστα, είχαμε και συνάντηση με τον Περιφερειάρχη Κρήτης, τον κύριο Αρναουτάκη στο γραφείο του, όπου ενημερώθηκε για την πρωτοβουλία και τον αγώνα μας και συζητήσαμε διεξοδικά το ζήτημα. Έδειξε απόλυτη κατανόηση και ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Σχετικά με τις επόμενες κινήσεις μας, την επόμενη εβδομάδα είναι προγραμματισμένη μια ακόμα συνάντηση της επιτροπής, ενώ σκοπεύουμε να αποστείλουμε φακέλους και στους ελάχιστους βουλευτές που δεν τους έχουν ακόμη λάβει. Ήδη έχουμε έρθει σε επαφή με τα γραφεία των μισών περίπου βουλευτών, με στόχο να οριστούν συναντήσεις μαζί τους, ως επιτροπή πλέον— όχι ως μεμονωμένα άτομα.

Στη συνέχεια, σκοπεύουμε να κλείσουμε ραντεβού με τον Υπουργό Εσωτερικών, αλλά και με όποιον άλλο κριθεί αναγκαίο, ώστε να προχωρήσουμε το θέμα σε όλα τα θεσμικά επίπεδα. Η προσπάθεια δε σταματά εδώ· αντίθετα, είμαστε πιο αποφασισμένοι από ποτέ να διεκδικήσουμε αυτό που δικαιούται ο τόπος μας.

Ποια θεωρείτε τα πιο ισχυρά επιχειρήματα υπέρ της επανασύστασης του Δήμου Τυμπακίου και ποια, απ’ όσο γνωρίζετε, έχουν προβληθεί κατά της πρωτοβουλίας;

Το σημαντικότερο απ’ όλα, λοιπόν, είναι τα ίδια τα κριτήρια — αυτά που έχει θεσπίσει η ίδια η Πολιτεία — και, φυσικά, τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής μας.

Ας τα πάρουμε ένα-ένα, αρχίζουμε με την ιστορικότητα.

Η Επαρχία Πυργιωτίσσης υφίσταται από το 1879, με πρωτεύουσα και έδρα Δήμου το Τυμπάκι. Είχαμε, λοιπόν, Δήμο Τυμπακίου από το 1879, ο οποίος διατηρήθηκε περίπου μέχρι το 1925, όταν η Κρήτη ενσωματώθηκε στο ενιαίο αυτοδιοικητικό Χάρτη της χώρας. Ήταν, δηλαδή, το Τυμπάκι πρωτεύουσα Επαρχίας και ταυτόχρονα Δήμος, με όλα τα στοιχεία ιστορικής συνέχειας που αυτό συνεπάγεται.

Και πώς προέκυψε αυτό; Το 1878 είχαμε τη Σύμβαση της Χαλέπας, προϊόν των επαναστάσεων των Κρητών. Με τη σύμβαση αυτή δόθηκε στους Κρητικούς το δικαίωμα συμμετοχής στην τοπική αυτοδιοίκηση και έτσι συντάχθηκε, ψηφίστηκε και εφαρμόστηκε ο πρώτος «δημοτικός νόμος» της Κρήτης. Ο νόμος αυτός χώρισε την Κρήτη- δεν θυμάμαι ακριβώς τον αριθμό, γύρω στις 80 επαρχίες —και μία από αυτές ήταν η Επαρχία Πυργιωτίσσης με πρωτεύουσα, όπως είπαμε, το Τυμπάκι. Αυτά, σαν μια σύντομη αλλά αποκαλυπτική ιστορική αναδρομή.

Ερχόμαστε τώρα στη μαρτυρικότητα. Λέμε συχνά «γνωστή σε όλους», αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Η μαρτυρικότητα της περιοχής στηρίζεται σε τέσσερις βασικούς άξονες:

1. Ο εκτοπισμός των κατοίκων του Τυμπακίου τον Φεβρουάριο του 1942, στο πλαίσιο της απόφασης των κατοχικών δυνάμεων να κατασκευάσουν το πολεμικό αεροδρόμιο.

2. Η ολοκληρωτική κατεδάφιση και ισοπέδωση της κωμόπολης. Οι Γερμανοί, αφού εκδίωξαν τους κατοίκους, ισοπέδωσαν το Τυμπάκι και χρησιμοποίησαν τα αδρανή υλικά για την κατασκευή του αεροδρομίου. Από τις περίπου 2.000 κατοικίες, κράτησαν περίπου πενήντα κατοικίες για δικές τους στρατιωτικές ανάγκες —γραφεία, αποθήκες, χώρους συνεργασίας. Όλα τα υπόλοιπα κατεδαφίστηκαν.

Εσείς δεν το θυμάστε, αλλά όταν ήμασταν πιτσιρίκια, τα περισσότερα σπίτια στο Τυμπάκι ήταν χαμηλά, πρόχειρα, φτιαγμένα βιαστικά από τους ανθρώπους που γύρισαν «από τα ξένα», όπως έλεγαν οι γονείς μας. Ήταν σπίτια της ανάγκης, κι ανάμεσά τους ξεχώριζαν εκείνα τα λίγα αρχοντικά που είχαν κρατήσει οι Γερμανοί χαρακτηριστικά, σαν μνημεία μέσα στη φτώχεια.

3. Τα θύματα της Αντίστασης. Δεκάδες Τυμπακιανοί φυλακίστηκαν και κάποιοι απ’ αυτούς μάλιστα εκτελέστηκαν για τη συμμετοχή τους στην Εθνική Αντίσταση..

4. Και τέλος, τα θύματα από τα ναρκοπέδια, κυρίως μετά την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων. Οι κάτοικοι επέστρεψαν από τα ξένα για να ξαναφτιάξουν τα σπίτια και τις περιουσίες τους— κυρίως στα χωράφια από το αεροδρόμιο και νότιότερα, προς τον Άγιο Νικόλαο στον Αφραθιά, εκεί που υπήρχε νερό. Δυστυχώς, η περιοχή ήταν ναρκοθετημένη.

Κι εκεί άρχισε το μεγάλο δράμα. Εκρήξεις, θύματα , τραγωδίες για πολλά χρόνια. Θυμάμαι ακόμα, όταν ήμουν παιδί— δεν θυμάμαι αν πήγαινα Δημοτικό ή Γυμνάσιο — ακούσαμε μια δυνατή έκρηξη. Μας λέει ο δάσκαλος: «Έσκασε νάρκα». Το βράδυ μάθαμε πως την είχε πατήσει κάποιος φορτωτής που τινάχτηκε στον αέρα. Ο άνθρωπος, ευτυχώς, σώθηκε, γιατί ο φορτωτής ήταν θωρακισμένος. Αυτά τα θυμάμαι από πρώτο χέρι, δεν είναι ιστορίες από τρίτους.

Οι απώλειες αυτές σημάδεψαν βαθιά την τοπική κοινωνία και αποτελούν τη βάση της μαρτυρικότητας του Τυμπακίου.

Περνώντας στα συγκριτικά πλεονεκτήματα, πρώτο και κύριο είναι η παραγωγικότητα της περιοχής. Από το 1978 το Τυμπάκι είχε το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στο νομό Ηρακλείου— κάτι που λέει πολλά για τη δυναμική του. Μπορεί σήμερα να μην είναι πρώτο, αλλά η ισχυρή παραγωγική και εμπορική βάση παραμένει.

Επόμενο είναι το κριτήριο της πολιτισμικότητας: οι αρχαιότητες της περιοχής, οι σημαντικότερες εκ των οποίων βρίσκονται μέσα στα όρια του πρώην Καποδιστριακού Δήμου Τυμπακίου. Μιλάμε για τη Φαιστό, την Αγία Τριάδα, το Καμαραϊκό Σπήλαιο, το λιμάνι του Κομμού. Ο υπόλοιπος Δήμος, αν το δούμε ψύχραιμα, δεν έχει να επιδείξει κάτι ανάλογο.

Σημαντικό πλεονέκτημα είναι και το Αεροδρόμιο Τυμπακίου με τις σύγχρονες, νατοϊκού τύπου υποδομές αυτό καθώς και οι προοπτικές αξιοποίησής του, όπου σε συνδυασμό με την ενδεχόμενη εξόρυξη υδρογονανθράκων, η περιοχή θα μετατραπεί σε κόμβο ανάπτυξης, σημείο αναφοράς για την οικονομία και τις μεταφορές.

Επιπλέον, έχουμε το γεωγραφικό και γεωμορφολογικό πλεονέκτημα. Το Τυμπάκι βρίσκεται στο κέντρο της νότιας Κρήτης, στη νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου, με τεράστιο παραλιακό μέτωπο: 7,3 χιλιόμετρα. Ενώ ταυτόχρονα βρίσκεται ακριβώς στο μέσο δυο μεγάλων τουριστικών θερέτρων όπως τα Μάταλα και η Αγία Γαλήνη.

Και κάτι ακόμα, πολύ πρόσφατο αλλά ιδιαίτερα σημαντικό. Πριν λίγους μήνες ολοκληρώθηκε ο διηπειρωτικός κόμβος τηλεπικοινωνιών στο Δέλτα του Τυμπακίου. Έχει ήδη τοποθετηθεί η οπτική ίνα που ξεκινά από τη Βομβάη και θα συνδέει την Ασία, τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή με την Ευρώπη — μέσω Τυμπακίου παρακαλώ. Δηλαδή, το Τυμπάκι έχει πάρει ήδη τη θέση του στον παγκόσμιο ψηφιακό χάρτη. Αυτά δεν τα συνειδητοποιεί ο πολύς κόσμος, αλλά πρόκειται για τεράστια βήματα και ανάδειξη της στρατηγικής αξίας της περιοχής .

Και τέλος, να πούμε για τη γεωμορφολογία. Η περιοχή είναι μοναδική, αρχιτεκτονικά σχεδιασμένη από τη φύση. Αν τη δει κανείς σε χάρτες ή από ψηλά, θυμίζει αρχαίο θέατρο: Η παλιά Επαρχία Πυργιωτίσσης, με το Τυμπάκι στο κέντρο, περιλαμβάνει δέκα κοινότητες—ορεινές και ημιορεινές—διατεταγμένες σε δύο ομόκεντρα τόξα, όπως τα διαζώματα αρχαίου θεάτρου.

Το εσωτερικό τόξο περιλαμβάνει το Κλήμα, το Λαγολιό, τους Βώρους και το Καμηλάρι, με μέσο υψόμετρο περίπου 120 μέτρα.

Το εξωτερικό τόξο περιλαμβάνει τη Γρηγοριά, τις Καμάρες, το Μαγαρικάρι, τη Φανερωμένη, τα Πιτσίδια και τον Σίβα, με μέσο υψόμετρο περίπου 300 μέτρα. Όλα αυτά τα χωριά ατενίζουν τον κάμπο του Τυμπακίου και τον κόλπο της Μεσαράς.

Είναι τα χωριά της Πυργιώτισσας, ένα ενιαίο φυσικό και ιστορικό σύνολο.

Όσο για τα αρνητικά επιχειρήματα; Ουσιαστικά δεν υπάρχουν. Το μόνο που ακούμε, ανεπίσημα, από πολιτικούς ή αυτοδιοικητικούς είναι πως «αν γίνει το Τυμπάκι, θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου». Αναγνωρίζουν ότι έχουμε δίκιο, ότι τα επιχειρήματά μας είναι αντικειμενικά, αλλά φοβούνται πως αν προχωρήσει η δική μας υπόθεση, θα ζητήσουν κι άλλες περιοχές ανάλογη αντιμετώπιση. Αυτό είναι όλο.

Πώς μπορεί το Τυμπάκι να αξιοποιήσει τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα ως αυτόνομος Δήμος σε σχέση με τον Δήμο Φαιστού;

Κοιτάξτε, θα ήταν πολύ απλό να πούμε ότι θα φτιαχτούν ξενοδοχεία, θα φτιαχτούν δρόμοι κλπ. Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Το Τυμπάκι, η ευρύτερη περιοχή του Τυμπακίου χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο. Ένα σχέδιο το οποίο θα βασίζεται στα συγκριτικά πλεονεκτήματα, θα φέρει στην επιφάνεια το λανθάνον αναπτυξιακό δυναμικό, θα μπορεί να αξιοποιεί προκλήσεις και ευκαιρίες και οπωσδήποτε θα στοχεύει σε μια ισόρροπη και αειφόρο ανάπτυξη της περιοχής. Δεν μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες. Είναι θέμα μελέτης, σοβαρού σχεδιασμού κι επενδύσεων.

Υπάρχει πρόβλεψη για ψηφιακή ή άλλου τύπου καμπάνια ενημέρωσης/κινητοποίησης ή άλλο μέσο αγώνα;

Με αφορμή την ερώτησή σας, θα ήθελα να επισημάνω ότι πρόσφατα συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την πρώτη συνάντηση και τη συγκρότηση της επιτροπής. Τις επόμενες μέρες λοιπόν, η επιτροπή θα συνέλθει και πάλι προκειμένου να γίνει ένας απολογισμός της μέχρι τώρα προσπάθειας και να επικαιροποιηθούν οι επόμενες κινήσεις μας.

Αυτό στο οποίο έχουμε εστιάσει στην παρούσα φάση είναι οι υπογραφές των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους του Τυμπακίου. Στο πλαίσιο, λοιπόν, της συνάντησης που θα κάνουμε και του προγραμματισμού που θα βγάλουμε, θα εξετάσουμε και πιθανούς άλλους τρόπους συλλογής υπογραφών και κατά πόσο θα μπορούν οι υπογραφές αυτές να είναι χρήσιμες.

Βεβαίως, έχουμε στο μυαλό μας και δεν αμφισβητούμε τη δύναμη που έχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και, οπωσδήποτε, πρέπει να τα αξιοποιήσουμε και αυτά. Απλά, στην παρούσα φάση, επαναλαμβάνω, έχουμε εστιάσει στις υπογραφές των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους.

Ποια είναι η προσωπική σας άποψη για το πώς θα θέλατε να είναι η επόμενη μέρα για τον Δήμο Τυμπακίου;

Οπωσδήποτε το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να γίνει είναι η επίλυση των προβλημάτων της καθημερινότητας.

Με τη μεταφορά δομών και υπηρεσιών του Δήμου, κι όχι μόνο, από τις Μοίρες στο Τυμπάκι, κάθως και με την οργανωμένη και αποτελεσματική διαχείριση των απορριμμάτων. Να ληφθούν επίσης μέτρα για τα εγκαταλελειμμένα οικόπεδα, που έχουν γίνει χωματερές. Πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει πρόβλεψη με στόχο την αποτελεσματική αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης. Υπάρχουν τρόποι.

Ένα άλλο θέμα είναι ο έλεγχος, η ένταξη και ενσωμάτωση των οικονομικών μεταναστών στον παραγωγικό και τον κοινωνικό ιστό. Είναι άτομα τα οποία ζουν στην περιοχή μας και έχουν τις ανάγκες τους. Άρα λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι πρέπει πρώτα απ' όλα να ελεγχθούν, να ξέρει ο Δήμος, να ξέρουν οι Αρχές ποιοι είναι, πόσοι είναι, πού μένουν, τι κάνουν, πού δραστηριοποιούνται.

Ένα άλλο κομμάτι, τέλος, είναι η αναβάθμιση του αστικού κέντρου του Τυμπακίου. Πρέπει, να αποσυμφορηθεί η κυκλοφορία από την κεντρική λεωφόρο με την ολοκλήρωση της κατασκευής της νότιας παρακαμπτηρίου οδού και των υποδομών ασφαλείας, να ξεμπλοκάρει επιτέλους η κεντρική λεωφόρος, να ξεμπλοκάρει το κέντρο. Την περασμένη Παρασκευή, είχα κατέβει μια βόλτα. Δεν μπορείς να κινηθείς, δεν μπορείς να περάσεις, είναι ντροπή αυτό το πράγμα που συμβαίνει.

Να γίνουν επίσης κάποιες υποδομές ψυχαγωγίας, ιδιαίτερα για τους νέους. Υπάρχουν αρκετοί δημοτικοί χώροι που θα μπορούσαν να γίνουν μικρά πάρκα, παιδικές χαρές. Να γίνει ένα πολιτιστικό κέντρο. Να αξιοποιηθεί το πάρκο Κυκλοφοριακής αγωγής που βρίσκεται στην περιοχή της Γωνιάς, όπως το λέγαμε εμείς παλιά.

Όπως υπογραμμίζει με όλη του τη στάση και σε όλη μας της συνέντευξη ο κ. Ιωάννης Μανιαδάκης, «το Τυμπάκι δεν ζητά χάρη — ζητά δικαίωση». Και η δικαίωση γιια τον ίδιο και την Επιτροπή Αγώνα φαίνεται να σημαίνει ένα νέο ξεκίνημα: έναν τόπο που θα σχεδιάζει μόνος το μέλλον του, με σεβασμό στο παρελθόν και βλέμμα στραμμένο μπροστά.