“Ταξίδι στα Σκουπίδια”

Ένα αριστούργημα του μετα-αστικού εξπρεσιονισμού, όπου η εγκατάλειψη συναντά τον σουρεαλισμό σε μια VIP εμπειρία χαοτικής εγκατάλειψης. Η σύνθεση χαρακτηρίζεται από μια γκλαμουριά παρακμής, αναδεικνύοντας τη ρευστή σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον – ή, πιο σωστά, τη σχέση «τα πετάμε όλα και βλέπουμε».
Ο καλλιτέχνης (δηλαδή η συλλογική αδιαφορία των αρμοδίων) χρησιμοποιεί την τεχνική "laissez-faire decay", επιτρέποντας στη φύση να αναλάβει δράση, καθώς μικροοργανισμοί και αδέσποτες γάτες συνεργάζονται για να ολοκληρώσουν το έργο. Οι υπερχειλισμένοι κάδοι συμβολίζουν τη συσσωρευμένη αδράνεια, ενώ οι πλαστικές σακούλες, που πάλλονται στο νυχτερινό αεράκι, προσδίδουν μια κινητικότητα τύπου installation art.
Η τοποθέτηση των αντικειμένων, φαινομενικά τυχαία, παραπέμπει σε τεχνικές του Duchamp, θυμίζοντας το ready-made έργο του "Fountain", αλλά αντί για ουρητήριο, έχουμε μια τριλογία κάδων που αφηγείται την ιστορία μιας κοινωνίας που αγαπά το περιβάλλον μόνο στα Instagram stories της.
Ο τίτλος "Ταξίδι στα Σκουπίδια", εμπνευσμένος από γνωστό άσμα του Βασίλη Καρρά, ενισχύει τη βαθύτερη υπαρξιακή ερώτηση που θέτει το έργο: «Υπάρχει φως στο βάθος της σακούλας ή είναι απλά μια σάπια ντομάτα;»
Τεχνοτροπία: Post-apocalyptic realism με στοιχεία αδιάφορου νεο-μπαρόκ.
Έκθεση: Μόνιμα διαθέσιμο σε γειτονιές του Τυμπακίου, με περιοδικές επεκτάσεις λόγω έλλειψης αποκομιδής.
Είσοδος: Ελεύθερη (εκτός αν πατήσεις κάτι ύποπτο).
Δείτε επίσης
- Το φαινόμενο στις Βούτες «ξυπνά» την αγωνία στο Μαγαρικάρι
- Πρόσκληση σε εκδήλωση μνήμης από τον Δ. Φαιστού και τον ΠΣ Μαγαρικαρίου
- Ζαρός: Σύλληψη πατέρα και γιου για μπαλωθιές σε γλέντι
- Δήμος Φαιστού: Αποχαιρετιστήρια εκδήλωση με αφορμή το τέλος της σειρας ” Η Παραλία”
- H ιστορία του Ξωπατέρα και η τοπική κρητική μνήμη